Utah op reis naar Enschede
Na een zware eerste nacht (wat meer aan de bank lag dan aan Utah, die sliep namelijk perfect door), is het zondag geworden.
Zondag stond er weer een heleboel op het schema voor Utah. Het was tijd om kennis te maken met de familie in Enschede, dat betekent dus een lange autoreis van 1 uur en een kwartier. Zaterdag hadden we al op advies van Annemiek een tuigje gehaald waardoor Utah aan de autogordel van de achterbank kan worden vast gemaakt. Deze moest nu dus getest worden. Ook een hondenkleed lag al klaar op de achterbank, dus we waren helemaal voorbereid.
Na de inpak-acties (het lijkt wel een baby zoveel moet er mee, eten, speelgoed, kluiven, de bench, water, etc..) gingen we begin van de middag op pad. Utah achter in de auto en Raimond ernaast.
Na 5 minuten rijden vond Utah het wel best en viel heerlijk in slaap. De rit heeft hij in 1 keer volbracht, een gedeelte zelfs op zijn rug liggend, dus een hekel had hij niet aan het rijden.
In Enschede aangekomen werd Utah echt onthaald door een ontvangstcomite, er hing zelfs al een tekening van hem voor het raam bij de ouders van Ingrid. Na een tijd spelen met de hele familie en een paar keer te zijn uitgelaten, viel Utah in een diepe slaap die zelfs niet tijdens het eten werd onderbroken (ook al was er nog zoveel lekkers op tafel).
Hierna zijn we weer op tijd naar huis gegaan en na 1 tussenstop in Barneveld (Utah had dorst) weer in Nieuwegein aangekomen.
Utah is dus weer een aantal ervaringen rijker, tijd om uit te rusten want maandagavond is zijn eerste puppy-cursus!
